KAYIP İZ

Yokluğunda, varlık sürdürmeye çalışmak ne anlamsız..
Zira buralar hiç tanıdık değil artık..

Sensizlik bir demiryolu, ben kara tren,
Kayıp izini sürüp duruyorum.

Karlı yollardan geçiyorum,
Yağmurda ıslanıyorum, sessiz sessiz..
Sonbahar yapraklarının sarıya boyadığı,
Yollara bakıyor yüreğim..

Ağaçlar açarken çiçeklerini, geçiyorum aralarından,
Yazın en temmuzunda buhar tüterken yollar,
Ben gene seni arıyorum…

Ey kayıp sevgili..
Ne seni  bulabiliyorum ne rayından çıkabiliyorum.
Devr-i  daim bu yollarda ve hep aynı hizada yol alıyorum…

                                                                                      SERDAR ÖZGÜNEY

Her hakkı saklıdır.